Meteen naar de inhoud

Thriller ‘Lijkbloem’ van Anne Mette Hancock - 7 gedachten over dit boek

Als ze in Scandinavië ergens goed in zijn, dan is het wel in het schrijven van razend spannende thrillers.

‘Niemand wist wie Anne Mette Hancock was voordat ze ineens aan de top van de bestsellerlijsten verscheen – de plaats die gewoonlijk wordt ingenomen door grote jongens als Jo Nebbø en Jussi Adler Olsen.’

Deze woorden stonden op de cover van het boek ‘Lijkbloem’. Van Jo Nebbø heb ik nog niets gelezen, maar de Q-serie van Jussi Adler Olsen is een van mijn absolute favorieten. De samenvatting van het verhaal – iets met journalistiek en een moordenares op de vlucht – sprak me onmiddellijk aan. Lezen dus, zo besloot ik.

Het verhaal in een zin samengevat:
Heloise Kaldan, een Deense journaliste, ontvangt brieven van een voortvluchtige moordenares, waarna ze op onderzoek uitgaat en op harde wijze wordt geconfronteerd met zichzelf.

1. Je zit meteen in het verhaal

Heerlijk, een boek waarbij je meteen in het verhaal zit en alleen nog maar door wilt lezen. Deze lijn zet zich het gehele boek voort. Ik heb dit boek dan ook in no-time uitgelezen.

2. Verandering in ritme

Er zit een constante snelheid in het verhaal. Zo tegen het einde, wanneer het plot uitgevouwen is, komt er een verandering waarbij een kleine tijdsprong gemaakt wordt. Een verandering in ritme, en dat valt op. Ik begrijp dat die keuze gemaakt is, toch haalt het me een kort moment uit het verhaal. Ik zat er zo lekker in, dat ik ‘in het moment’ wilde blijven.

3. Onvoorspelbaarheidsmeter

In het verhaal komen een aantal verrassingselementen voor. Het plot vind ik origineel en pijnlijk, mede door het gekozen perspectief. Heel sterk. Daarnaast waren er een aantal redelijk voorspelbare wendingen en gebeurtenissen. Omdat het verhaal goed in elkaar zit en spannend is, stoorde dit me niet.

4. Smaakt naar meer

‘Lijkbloem’ is het thrillerdebuut van Anne Mette Hancock. Ik hoop dat ze doorgaat, want ik lees graag meer van deze schrijfster.

5. Oordelen

Oordelen over anderen klinkt niet sexy. Toch doen we het allemaal. Dit verhaal laat weer eens zien hoe belangrijk het is om je oordeel te toetsen. Waarom doet iemand wat hij doet? Weet je wat er speelt? Ken je het verhaal?

6. Cover

De achtergrondkleur van de omslag is lichtblauw en voelt daarmee Scandinavisch aan. Je ziet een deel van een in witte kleding gestoken lichaam, een onderarm en een hand met daarin een mes. Stilistisch en duidelijk een thriller.

7. Titel van het boek

Amorphophallus Titanum is een reusachtige plant. Aan de vlezige kolf ontleent Amorphophallus haar naam, die letterlijk vertaald ‘misvormde penis’ betekent. ‘Het spectaculaire van de plant is dat hij dezelfde geur verspreidt als een lijk in staat van ontbinding.’ Naast ‘penisbloem’ is een van haar andere bijnamen ‘lijkbloem’. Lekker dan!

Fragment uit 'Lijkbloem'

‘Je zei dat Anna’s schoolpsycholoog die diagnose ondersteunde?’
‘Psychologen. Meervoud. Ze werd van verschillende scholen gestuurd. Op één school bedreigde ze een wiskundeleraar. Belde zijn vrouw thuis en zei dat ze hem zou doodschieten als hij de volgende dag naar school fietste. Ze was blijkbaar geen liefhebber van breuken.’
‘En op de volgende school?’
‘Op de volgende school sloeg ze een jaargenoot tijdens gymnastiek met een tennisracket in het gezicht. Hij had blijkbaar stiekem in de kleedruimte van de meisjes zitten gluren, terwijl ze zich aan het omkleden waren.’ Schäfer leegde het biertje. ‘Dat kostte hem een gebroken neus.’
Heloise greep automatisch naar haar eigen neus.
‘Dat klinkt totaal krankzinnig. Waarom is zij niet in een jeugdinstelling of zo beland?’
‘Omdat ze op dat moment nog maar twaalf jaar was en omdat de politie er niet bij werd gehaald. Niemand die het meldde – niemand die protesteerde. Alles werd intern opgelost met gitaarmuziek en kringgesprekken.’
‘Opgelost? Het lijkt er niet echt op dat er ook maar iets werd opgelost.
‘O, jij vindt van niet?’
‘Hoe zat het met haar ouders, waar waren die?’
‘Ik heb niet de indruk dat die zich bijzonder veel voor hun dochter interesseerden. Toen Anna acht, negen jaar oud was, kreeg haar vader een baan in Groenland, en hij ontmoette daar een kleine, aantrekkelijke Eskimo. Dus hij en Anna’s moeder gingen scheiden en hij kreeg een nieuw nest jongen. Hij is daarna helemaal uit Anna’s leven verdwenen.’
‘En haar moeder? Klopt het dat zij een kroeg in Herlev heeft?
‘Ja. Café Lanternen.
‘Wat was zij voor iemand?’
‘Knappe vrouw. Professor in de filosofie.’
‘Serieus?’
‘Nee. Niet serieus. Zij is eigenaar van een kroeg. Gebruik je fantasie.’

Extra informatie boek
Auteur:
Anne Mette Hancock
Oorspronkelijke titel: Ligblomsten
Eerste uitgave: 2018
ISBN: 9789044635133
Uitgever: Uitgeverij Prometheus

SPREID HET WOORD!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *