‘Je zei dat Anna’s schoolpsycholoog die diagnose ondersteunde?’
‘Psychologen. Meervoud. Ze werd van verschillende scholen gestuurd. Op één school bedreigde ze een wiskundeleraar. Belde zijn vrouw thuis en zei dat ze hem zou doodschieten als hij de volgende dag naar school fietste. Ze was blijkbaar geen liefhebber van breuken.’
‘En op de volgende school?’
‘Op de volgende school sloeg ze een jaargenoot tijdens gymnastiek met een tennisracket in het gezicht. Hij had blijkbaar stiekem in de kleedruimte van de meisjes zitten gluren, terwijl ze zich aan het omkleden waren.’ Schäfer leegde het biertje. ‘Dat kostte hem een gebroken neus.’
Heloise greep automatisch naar haar eigen neus.
‘Dat klinkt totaal krankzinnig. Waarom is zij niet in een jeugdinstelling of zo beland?’
‘Omdat ze op dat moment nog maar twaalf jaar was en omdat de politie er niet bij werd gehaald. Niemand die het meldde – niemand die protesteerde. Alles werd intern opgelost met gitaarmuziek en kringgesprekken.’
‘Opgelost? Het lijkt er niet echt op dat er ook maar iets werd opgelost.
‘O, jij vindt van niet?’
‘Hoe zat het met haar ouders, waar waren die?’
‘Ik heb niet de indruk dat die zich bijzonder veel voor hun dochter interesseerden. Toen Anna acht, negen jaar oud was, kreeg haar vader een baan in Groenland, en hij ontmoette daar een kleine, aantrekkelijke Eskimo. Dus hij en Anna’s moeder gingen scheiden en hij kreeg een nieuw nest jongen. Hij is daarna helemaal uit Anna’s leven verdwenen.’
‘En haar moeder? Klopt het dat zij een kroeg in Herlev heeft?
‘Ja. Café Lanternen.
‘Wat was zij voor iemand?’
‘Knappe vrouw. Professor in de filosofie.’
‘Serieus?’
‘Nee. Niet serieus. Zij is eigenaar van een kroeg. Gebruik je fantasie.’