Een van de populairste series van de afgelopen tijd is de Netflix-miniserie The Queen’s Gambit. Ik heb lang onder een steen gelegen, want ik had tot vorige maand nog nooit van de fascinerende Beth Harmon gehoord. Tot deze serie me vorige maand getipt werd naar aanleiding van een gesprek over mijn thriller Spiegeleffect.
Spiegeleffect gaat absoluut niet over een vrouwelijk schaaktalent in de jaren vijftig en zestig, toch is er een link met schaken. En dat is niet de enige overeenkomst! In deze blog vind je de 13 overeenkomsten tussen de serie The Queen’s Gambit en de psychologische thriller Spiegeleffect.
1. Gebaseerd op een boek
De serie The Queen’s Gambit is gebaseerd op het gelijknamige boek van de Amerikaanse romanschrijver Walter Tevis. Ook de thriller Spiegeleffect is eerst verschenen in boekvorm. De serie, ehm… die is alleen nog niet.
(Note to scenarioschrijvers en producers: via het contactformulier op mijn website kun je contact opnemen.)
2. Strategie is van levensbelang
Als er één spel is dat strategisch gespeeld moet worden, is het wel het schaakspel. Er zijn veel speelmogelijkheden en het is vaak onmogelijk om de consequentie van elke zet te overzien. Handig dus om vooruit te denken tijdens het spelen!
Spiegeleffect bestaat uit drie delen. Elk deel heeft een titel die een link heeft met een spel. Het laatste deel heet Schaakspel. De hoofdpersoon in Spiegeleffect heeft zichzelf namelijk in een positie gemanoeuvreerd waarbij ze tot het uiterste wordt gedreven om te voorkomen dat ze het belangrijkste in haar leven verliest. Wat volgt is een ongeëvenaard schaakspel waarbij verliezen dodelijk is.
3. Verdovende middelen
Vluchten is een thema dat een grote rol speelt in zowel The Queen’s Gambit als Spiegeleffect. Verdovende middelen om te ontsnappen aan de druk die je voelt? Tja, je zou kunnen zeggen dat Beth Harmon en Kim Vos hier samen op kunnen toasten…
“Spiegeleffect leest heel vlot en beeldend, en de zwaardere stukken waarin Kim in gevecht is met haar gevoelens en manier van aanpakken, worden doorspekt met sarcastische opmerkingen en bedenkingen. Rauwe humor verweven met verfijnde psychologische inzichten en vragen.”
4. Ontbrekende vaders
Vaders. Ze zijn niet altijd in beeld. Dat behoeft dus weinig woorden.
5. Het oog krijgt ook wat
De beelden in The Queen’s Gambit zijn een lust voor het oog. Prachtige locaties, mooie kleding en oog voor details. Dat laatste is precies wat je terugziet in Spiegeleffect. Mijn vormgever houdt net als ik van originele details en dat zie je terug in het boek.
6. Kruipt in het hoofd
Het is enorm interessant om een kijkje in het hoofd van een personage te nemen. In een serie is dat lastiger voor elkaar te krijgen dan in een boek, toch heeft The Queen’s Gambit een mooie manier gevonden om te laten zien hoe Beth Harmon haar zetten in het schaakspel uitdenkt. Spiegeleffect is grotendeels geschreven in de ik-vorm en daardoor duik je in Kims hoofd. Ook mooi, als ik op onderstaande tekst van een lezer afga.
“De overtuigende interne monoloog van Kim zuigt je het verhaal in. Haar gedachtegang zorgt voor het spiegeleffect. Wat zou jij doen? Kun jij jezelf vertrouwen?”
7. Op reis
Zowel in The Queen’s Gambit als Spiegeleffect wordt er gereisd. De bestemmingen en doelen verschillen, maar ergens onderweg stap je als lezer en/of kijker een keer in het vliegtuig. Lekker om je te laten meevoeren, gewoon vanuit je eigen comfortabele stoel.
8. One night in Bangkok
Schaken is van alle tijden. Een decennium voordat Walter Tevis het boek The Queen’s Gambit schreef, liet songwriter Tim Rice zich inspireren door het bloedstollende wereldkampioenschap schaken in 1972 op IJsland. Het resultaat? De musical Chess, met muziek van Benny Andersson en Björn Ulvaeus. Je kent ze wel, de mannen van Abba.
Nu ben ik een musicalliefhebber en bij veel van mijn boeken heb ik een stukje uit een songtekst opgenomen, passend bij het verhaal. Voor Spiegeleffect had ik lange tijd geen idee welke musicalsongtekst perfect aansloot. Na het schrijven van het boek, dat zich deels in Thailand afspeelt, viel ineens het kwartje. Hét lied dat alles met elkaar verbindt: One Night in Bangkok. Vast een strategisch spelletje van mijn onderbewustzijn. 😉
9. Billen op de bank
Fysieke uitdagingen? Dat kan heerlijk zijn en is ook goed voor je, al zeg ik het zelf (en dat doe ik ;-). Beth Harmon en Kim Vos zijn echter meer van de denksport. En jij als kijker of lezer kunt met hen meedoen. Kruip lekker op de bank en train je brein, dat is ook belangrijk.
10. Nog meer verslaving
Een inkoppertje dat niet mag ontbreken: je wilt doorgaan. Door naar de volgende aflevering, door naar het volgende hoofdstuk! Dat door willen kijken ervaarde ik tijdens het verslinden van de zesdelige serie. Het door willen lezen ervaren lezers van Spiegeleffect.
“Een thriller die leest met vaart door de fijne schrijfstijl en een vleugje humor. Ik heb het boek in een ruk uitgelezen. Zorg dat je de tijd hebt als je erin begint, want het is onmogelijk om dit boek weg te leggen.”
11. Populairder dan Abba
Als er digitale tools en diensten zijn die qua populariteit Abba overstijgen (nou ja, bijna), dan zijn het wel Netflix, e-readers en podcasts. De afwisseling houdt het gevarieerd. Nu denk je vast: die eerste twee klinkt logisch, maar wat heeft een podcast hiermee te maken? Om daarachter te komen hoef je niet naar The Queen’s Gambit te kijken (de jaren vijftig, weet je nog), maar moet je wel Spiegeleffect lezen. Enne, Spiegeleffect is zowel als paperback en als e-book verkrijgbaar. Lekker modern.
12. Nachtmerries
Een cruciaal moment in je leven speelt zich af op een brug of in de buurt van een brug… Het is ronduit wreed om spoilers weg te geven, dus ik kan hier verder echt niet meer over verklappen.
(Ik heb nog steeds nachtmerries vanwege het feit dat ik ooit per ongeluk tegen iemand vertelde dat de hoofdpersoon in een serie doodging. En hij was pas bij deel één…)
(Overige bleek hij nog te leven toen er jaren later een nieuw seizoen werd gemaakt. Dat luchtte toch op.)
13. Vervolg?
Zowel de serie als het boek staat op zichzelf en het is bij beide nooit de insteek geweest om er een vervolg op te maken.
Actrice Anya Taylor-Joy, die de rol van Beth Harmon voortreffelijk neerzet, liet in een interview weten dat ze wel voor een tweede seizoen te porren is. Ik, als auteur van Spiegeleffect, ben daar wat betreft het boek niet direct voor te porren. Zeg nooit nooit, maar op dit moment werk ik aan mijn derde losstaande psychologische thriller waarmee ik mijn lezers wil verrassen. Wordt vervolgd! (Nou ja, niet dus.)
Klaar voor een meesterzet?
Je kunt hier direct je exemplaar van Spiegeleffect bestellen. Ook vind je hier meer informatie, zoals de flaptekst.
Geef een reactie